آخرین مطالب
امکانات وب
24 غزلک
غزلک چیست؟
اگر حداقل تعداد ابیات غزل را پنج بیت در نظر بگیریم، شعرهایی که دو، سه یا چهار بیت هستند و در آن ها مصرع اول با مصرع های دوم هم قافیه باشد غزلک هستند؛ به شرطی که نوع دوبیتی اش در وزن های دوبیتی یا رباعی نباشد که در این صورت دوبیتی یا رباعی خواهد بود. در قدیم این گونه شعرها را قطعه می خواندند و در دیوان های شاعران این شعرها را در بخش قطعات قرار می دادند، اما می دانیم که قطعه شعری است که در آن فقط مصرع های دوم هم قافیه باشند؛ از این رو من نام این قالب را غزلک گذاشتم.
آن دوستان نازنینی که در بخش نظرات این وبلاگ، بنده را با عناوینی مثل مریض، بدبخت عقده ای و استاد طوفان صمیمانه مورد عنایت قرار می دهند، شاید بتوانند یک اسم خوب هم برای این قالب پیدا کنند.
زکات طالبی ها
اون دو تا طالبی که سفت و پرند
فکر کردی فقط برا دکورند؟
قبل از این که خوراک کرما شن
به دو تا مستحق بده بخورند
□ □ □
پیرم اما به خدا باکره ام
تف به این بستر بی خاطره ام
دوست دختر نه و حوری هم نُچ
خسرالدنیاوالآخره ام
□ □ □
وقتی که روح خود را رسماً دریده باشی
تا با هزار زحمت شعر آفریده باشی
وقتی به پای هر حرف مویی سفید کردی
وقتی به نرخ خونت بیتی خریده باشی
سانسور که می کنندش دانی چه درد دارد؟
انگار روی یک میخ با کون پریده باشی
□ □ □
ما به آقای ایکس رو دادیم
ما به دستش بلندگو دادیم
ایکس صد صیغۀ هلو دارد
ما به او گروگر هلو دادیم
هرکسی پنج روز نوبت اوست
نوبت خویش را به او دادیم
□ □ □
نوشتم دو تا شعر و یک یادداشت
به وبلاگ خویش و شدم بازداشت
مرا بازجویی به یک تخت بست
و با شیشه نوشابه کونم گذاشت
بدهکار هم مثل این که منم
عجایب تمامی نخواهند داشت
□ □ □
تا شب اول میان قبرتان کردید گیر
بهترین ذکر این عبارت باشد از جوشن کبیر
اسم اعظم در میان این عبارت مخفی است:
الیواش، الاو و و و و و وخ، المُردم، دخیلٌ یا نکیر
□ □ □
یک نفر همسر زیبای بلایی دارد
و دم حوزۀ علمیه سرایی دارد
حال، خوانندۀ عاقل، تو خودت حدس بزن
عفت همسر او شانس بقایی دارد؟
□ □ □
مست مستم، مست مستم، مست مست
رقص کردی می کنم تنبک به دست
چی شده؟ دام دام دارام، یوهو، دارام
توی رویم دختری خندیده است!
□ □ □
چشم برزخی
اون کسی که اون بالا روی تخت می شینه
چشم برزخی داره، ما رو گاو می بینه
آی گلۀ گاوا، اونم عینهو خود ماست
ویسکی نمی شاشه، بستنی نمی رینه
پاشو و هوار بزن، مغزشو شیار بزن
جسم ناقصی داره، گوش هاش سنگینه
□ □ □
خلاف آمد عادت
در خلاف آمد عادت کام است
این کلام شکرین حافظ راست
پس اگر زر نزند شیخ بزرگ
وطن طفلک من کامرواست
لیک زر می زند و خواهد زد
موتور زرزر ایشان هونداست
پس کماکان وطن بنده به گاست
جندۀ شخص رییس الرؤساست
□ □ □
نیمۀ پر لیوان
گرچه سی سانتِ چیز در کون است
گرچه کون تو غرقه در خون است
مثبت اندیش باش دوست من
پنج سانتش هنوز بیرون است
□ □ □
آن دو تایی که توی سوتین اند
این سه تایی که توی شرت من اند
روی هم رفته پنج تن هستند
روی هم هم نرفته پنج تن اند
□ □ □
گربه ای در دکان سیرابی
یا سگی در دکان قصابی
یا که شیخی کنار مؤمنه ای
این سه را بهتر است دریابی
□ □ □
غزل ناتمام
دیشب دو بوسه اش که دو دنیا پیام بود
تک بیت های یک غزل بی کلام بود
گفتم نمی شود غزلی در دو بیت گفت
خندید و گفت: این غزلی ناتمام بود
□ □ □
یادگاری
جای دندان های من روی لپت پیغام بود
مثل خط های قدیمی مملو از ابهام بود
تو که تقصیری نداری در وقوع فاجعه
عاشقت مثل دراکولای خون آشام بود
«آخ، درد اومد، ولم کن» گفتنت یک ناز بود
«باشه، اما شرط داره» گفتنم یک دام بود
یادگار عشق من بر لپ تو حک بود و تو
یادگاری بر دلم کندی که بد ناکام بود
□ □ □
رهگذر
در کوچه های خلوت دل ساز می زنند
هرچند ناشیانه، ولی ناز می زنند
آواز روح ناخوش و ناکوک من که نیست
این نغمه های زنده که طناز می زنند
پایان کوچ هستی آوارۀ مرا
در گوشه های کوچۀ آغاز می زنند
توی دلم صدای عبوری شنیده ام
امشب برای رهگذری ساز می زنند
□ □ □
در بین قبرها
دردی به سینه دارد و آهی نمی کند
آه از جهان سرد و سیاهی نمی کند
امشب دلش گرفته و در پیچ وتاب راه
حتی به ماه نیز نگاهی نمی کند
در بین قبرها قدمش سست می شود
رو جز به قبر چشم به راهی نمی کند
ماه از میان ابر به او خیره می شود
گاهی نگاه کرده و گاهی نمی کند
□ □ □
حشره
عاشق شمع که می شه حشره
باید اون قدر به دورش بپره
تا دم حجلۀ رؤیایی عشق
آتشین کام بشه بالأخره
تن جزغالۀ این شیرین عقل
عبرتی تلخ برای بشره
هرکه با دلبرکی آتیشی
عاشقیت کنه از بیخ خره
□ □ □
دخترِ عمه و خم مژه هاش
دخترِ خاله و لبای خداش
دخترِ دایی و اصاً همه جاش
کاش می شد سه زن بگیرم، کاش
□ □ □
ابر و باد
در این زمانۀ پر های و هوی بی بنیاد
بگو به تخمم و چون ابر و باد باش آزاد
و بعد با دل آرام و قلب مطمئنی
به ریش صاحب این کشور خراب آباد
تمام هستی خود را بشاش همچون ابر
تمام هیکل خود را بگوز همچون باد
□ □ □
گاو
او که در کار بزک دوزک دین می کوشد
پرده ای بر سر صد عیب نهان می پوشد
کارش البته بدون هدفی والا نیست
گاو را با متد تازه تری می دوشد
خار با طعم گل سرخ، که با خوردن آن
جای شیر از بدنت خامه عسل می جوشد
شیخ زالوی مهیبی است که تا هستی و هست
شیرۀ جان پریشان تو را می نوشد
□ □ □
از سه مکان: از جلوی گاو نر
از طرف پشت سر نره خر
وز همۀ دوروبر یک فقیه
الحذر و الحذر و الحذر
□ □ □
عشق عشقی دگر برانگیزد
عشقی از عشق دیگری خیزد
هرکه خواهان عشق دیگری است
عشق باید به پای او ریزد
□ □ □
زبان بازی و با اشعار سبک سکه ـ ساندیسی
چه عالی می توانی مدح های خیس بنویسی
زبانت کارکردی ویژه دارد، آورین شاعر
بلیس آن جای آقا را که داری خوب می لیسی
beytolqazal...برچسب : نویسنده : mbeytolqazala بازدید : 77